прыгла́дзіцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыгла́джуся |
прыгла́дзімся |
| 2-я ас. |
прыгла́дзішся |
прыгла́дзіцеся |
| 3-я ас. |
прыгла́дзіцца |
прыгла́дзяцца |
| Прошлы час |
| м. |
прыгла́дзіўся |
прыгла́дзіліся |
| ж. |
прыгла́дзілася |
| н. |
прыгла́дзілася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыгла́дзься |
прыгла́дзьцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прыгла́дзіўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прыгла́дзіцца сов. пригла́диться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыгла́дзіцца, ‑джуся, ‑дзішся, ‑дзіцца; зак.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Стаць гладкім, роўным. Валасы прыгладзіліся.
2. Разм. Прывесці ў парадак (сваю прычоску, адзенне); прыхарашыцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пригла́диться прыгла́дзіцца;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
огла́диться сов., разг. абгла́дзіцца, прыгла́дзіцца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыгла́джвацца, ‑аецца; незак.
1. Незак. да прыгладзіцца.
2. Зал. да прыгладжваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыгла́джвацца несов., возвр., страд. пригла́живаться; см. прыгла́дзіцца, прыгла́джваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)