прыга́снуць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. прыга́сне прыга́снуць
Прошлы час
м. прыга́с прыга́слі
ж. прыга́сла
н. прыга́сла
Дзеепрыслоўе
прош. час прыга́сшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыга́снуць сов. приту́хнуть; прига́снуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыга́снуць, ‑не; зак.

Разм. Паслабець, зменшыцца (пра полымя, святло і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыгаса́ць, ‑ае.

Незак. да прыгаснуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прига́снуть сов. прыту́хнуць, прыга́снуць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сни́кнуть сов.

1. пані́кнуць;

2. (ослабеть, уменьшиться — о ветре) прыці́хнуць; (об огне) прыга́снуць;

3. перен. звя́нуць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)