прыг в знач. сказ., разг. скок;
прыг на ше́ю скок на шы́ю.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гоц межд., разг. гоп; скок, прыг
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пстрык межд., в знач. сказ., разг.
1. щёлк;
2. брык;
3. прыг
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ско́к I (род. ско́ку) м.
1. (езда вскачь) скок;
ця́жкі с. каня́ — тяжёлый скок ло́шади;
2. разг. скачо́к, прыжо́к;
у два ~кі апыну́ўся ля акна́ — в два прыжка́ (скачка́) очути́лся у окна́
ско́к II в знач. сказ., разг. скок, прыг;
с. це́раз кана́ву — скок (прыг) че́рез кана́ву
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
◎ Плыга́ць ’скакаць’ (Ян.; ТС; нараўл., Мат. Гом.) ’тс’, ’крочыць’ (брагін., Шатая.), жыгнуць ’скокнуць’ (жытк., Мат. Гом.; гом., Мар. Том.), плыгнупт ’тс’, плэгатэ (пін., Нар. лекс.; Сл. Брэс.), сюды ж фразеалагізм плыгам ляцець ’хутка ісці’. Арэальнае ўтварэнне, параўн. укр. плигати ’скакаць’; плыголі ’наўскамыта, скокам’, плигонути ’скочыць з сілай’, якое альбо з’яўляецца кантамінаваным утварэннем з плыць і пры гаць, абазначаючы ’хуткі рух уніз і наперад адначасова’, альбо ўзыходзіць да прыгоіць з менай р > л (іранскі субстрат?), параўн. першасны імітатыў плыг — паралельны да прыг (Смаль-Стоцкі, Приміт., 168; Копечны, Зб. Младэнаву, 375).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)