прывіва́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прывіва́ю |
прывіва́ем |
| 2-я ас. |
прывіва́еш |
прывіва́еце |
| 3-я ас. |
прывіва́е |
прывіва́юць |
| Прошлы час |
| м. |
прывіва́ў |
прывіва́лі |
| ж. |
прывіва́ла |
| н. |
прывіва́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прывіва́й |
прывіва́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прывіва́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прывіва́ць I несов. привива́ть; см. прыві́ць I
прывіва́ць II несов. привива́ть; см. прыві́ць II
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прывіва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да прывіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыві́ць, -ыўю́, -ыўе́ш, -ыўе́; -ыўём, -ыўяце́, -ыўю́ць; -віў, -віла́, -ло́; -ві; -віты; зак., што каму.
Прымусіць засвоіць, зрабіць звычайным.
П. культурныя навыкі.
|| незак. прывіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. прывіццё, -я́, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прывіва́нне I ср. привива́ние; см. прывіва́ць I
прывіва́нне II ср. привива́ние; см. прывіва́ць II
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прывіццё, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. прывіваць — прывіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
германізава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак. і незак., каго-што.
Прывіць (прывіваць) каму-, чаму-н. нямецкую культуру, мову; анямечыць (анямечваць).
|| наз. германіза́цыя, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прывіва́цца, ‑аецца; незак.
1. Незак. да прывіцца.
2. Зал. да прывіваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прывіва́цца I несов., возвр., страд. привива́ться; см. прыві́цца, прывіва́ць I
прывіва́цца II несов., страд. привива́ться; см. прывіва́ць II
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)