прывэ́ндзіць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прывэ́нджу |
прывэ́ндзім |
| 2-я ас. |
прывэ́ндзіш |
прывэ́ндзіце |
| 3-я ас. |
прывэ́ндзіць |
прывэ́ндзяць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
прывэ́ндзіў |
прывэ́ндзілі |
| ж. |
прывэ́ндзіла |
| н. |
прывэ́ндзіла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
прывэ́ндзь |
прывэ́ндзьце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
прывэ́ндзіўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прывэ́ндзіць сов. слегка́ подкопти́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прывэ́ндзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., што.
Трохі, злёгку правэндзіць. Прывэндзіць мяса.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прывэ́нджваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да прывэндзіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прывэ́нджаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад прывэндзіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)