прывы́клы, -ая, -ае.

Які прывык да чаго-н., мае прывычку да чаго-н.

Прывыклае да шуму вуха.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прывы́клы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прывы́клы прывы́клая прывы́клае прывы́клыя
Р. прывы́клага прывы́клай
прывы́клае		 прывы́клага прывы́клых
Д. прывы́кламу прывы́клай прывы́кламу прывы́клым
В. прывы́клы (неадуш.)
прывы́клага (адуш.)		 прывы́клую прывы́клае прывы́клыя (неадуш.)
прывы́клых (адуш.)
Т. прывы́клым прывы́клай
прывы́клаю		 прывы́клым прывы́клымі
М. прывы́клым прывы́клай прывы́клым прывы́клых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прывы́клы привы́кший

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прывы́клы, ‑ая, ‑ае.

Які прывык да чаго‑н., мае прывычку да чаго‑н. Праўда, назваць гэта «зацішшам» мог толькі хіба такі цярплівы, прывыклы да бою воін, як Шчарбацюк. Мележ. Прывыклае да цішыні вуха ўлавіла частае тупанне мноства ног. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

приобы́кший прывы́клы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

приобвы́кнувший прывы́клы; прызвыча́ены;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

приобвы́кший прывы́клы; прызвыча́ены.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обвы́кший прост. прывы́клы, абвы́клы; прызвыча́ены.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)