прыво́дзіць гл. прывесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыво́дзіць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прыво́джу прыво́дзім
2-я ас. прыво́дзіш прыво́дзіце
3-я ас. прыво́дзіць прыво́дзяць
Прошлы час
м. прыво́дзіў прыво́дзілі
ж. прыво́дзіла
н. прыво́дзіла
Загадны лад
2-я ас. прыво́дзь прыво́дзьце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прыво́дзячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыво́дзіць несов.

1. в разн. знач. приводи́ть; (данные, доказательства — ещё) представля́ть;

2. разг. (рождать — о животных) приноси́ть; (о нек-рых животных) мета́ть;

3. (у што) приводи́ть (во что), поверга́ть (во что);

1-3 см. прыве́сці

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыво́дзіць, ‑воджу, ‑водзіш, ‑водзіць.

Незак. да прывесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыве́сці, -вяду́, -вядзе́ш, -вядзе́; -вядзём, -ведзяце́, -вяду́ць; -вёў, -вяла́, -ло́; -вядзі; -ве́дзены; зак.

1. каго (што). Ведучы, памагчы дайсці.

П. дзяцей дадому.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.), каго (што). Паслужыць шляхам да чаго-н.

Сляды прывялі паляўнічых да нары.

Сцежка прывяла на паляну.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан., каго (што), да чаго. Давесці да якога-н. выніку, стаць прычынай чаго-н.

Новыя факты прывялі вучонага да важнага адкрыцця.

Усё гэта можа п. да вялікіх непрыемнасцей.

4. каго-што і ў што. Зрабіць што-н. (што ўказана назоўнікам).

П. ў захапленне. П. прыгавор у выкананне. П. ў належны выгляд.

5. каго. Даць прыплод, нарадзіць (разм.).

Свіння прывяла адзінаццаць парасят.

6. што. Паведаміць для падмацавання чаго-н., напомніць.

П. выказванне вучонага. П. прыклад.

|| незак. прыво́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць.

|| наз. прывядзе́нне, -я, н. (да 3, 4, 6 знач.) і прыво́д, -у, М -дзе, м. (да 1 знач.; спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лу́чнасць, -і, ж.

Цесная сувязь, якая прыводзіць да адзінства, згуртаванасці.

Л. пачуццяў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цверазі́ць, цверажу́, цвярэ́зіш, цвярэ́зіць; незак.

Рабіць цвярозым, цверазейшым, прыводзіць у цвярозы стан.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыво́дзіцца несов., страд. приводи́ться; представля́ться; см. прыво́дзіць I

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

грабе́жніцкі, -ая, -ае.

1. гл. грабежнік.

2. Які прыводзіць да разарэння.

Грабежніцкая вайна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бянтэ́жыць, -жу, -жыш, -жыць; незак., каго.

Прыводзіць да разгубленасці.

Яго словы бянтэжылі дзяўчыну.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)