прыве́чаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыве́чаны |
прыве́чаная |
прыве́чанае |
прыве́чаныя |
| Р. |
прыве́чанага |
прыве́чанай прыве́чанае |
прыве́чанага |
прыве́чаных |
| Д. |
прыве́чанаму |
прыве́чанай |
прыве́чанаму |
прыве́чаным |
| В. |
прыве́чаны (неадуш.) прыве́чанага (адуш.) |
прыве́чаную |
прыве́чанае |
прыве́чаныя (неадуш.) прыве́чаных (адуш.) |
| Т. |
прыве́чаным |
прыве́чанай прыве́чанаю |
прыве́чаным |
прыве́чанымі |
| М. |
прыве́чаным |
прыве́чанай |
прыве́чаным |
прыве́чаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прыве́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыве́чаны |
прыве́чаная |
прыве́чанае |
прыве́чаныя |
| Р. |
прыве́чанага |
прыве́чанай прыве́чанае |
прыве́чанага |
прыве́чаных |
| Д. |
прыве́чанаму |
прыве́чанай |
прыве́чанаму |
прыве́чаным |
| В. |
прыве́чаны (неадуш.) прыве́чанага (адуш.) |
прыве́чаную |
прыве́чанае |
прыве́чаныя (неадуш.) прыве́чаных (адуш.) |
| Т. |
прыве́чаным |
прыве́чанай прыве́чанаю |
прыве́чаным |
прыве́чанымі |
| М. |
прыве́чаным |
прыве́чанай |
прыве́чаным |
прыве́чаных |
Кароткая форма: прыве́чана.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
приве́ченный
1. прыве́чаны;
2. прывіта́ны; см. приве́тить.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)