прыве́рнуты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыве́рнуты прыве́рнутая прыве́рнутае прыве́рнутыя
Р. прыве́рнутага прыве́рнутай
прыве́рнутае		 прыве́рнутага прыве́рнутых
Д. прыве́рнутаму прыве́рнутай прыве́рнутаму прыве́рнутым
В. прыве́рнуты (неадуш.)
прыве́рнутага (адуш.)		 прыве́рнутую прыве́рнутае прыве́рнутыя (неадуш.)
прыве́рнутых (адуш.)
Т. прыве́рнутым прыве́рнутай
прыве́рнутаю		 прыве́рнутым прыве́рнутымі
М. прыве́рнутым прыве́рнутай прыве́рнутым прыве́рнутых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыве́рнуты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыве́рнуты прыве́рнутая прыве́рнутае прыве́рнутыя
Р. прыве́рнутага прыве́рнутай
прыве́рнутае		 прыве́рнутага прыве́рнутых
Д. прыве́рнутаму прыве́рнутай прыве́рнутаму прыве́рнутым
В. прыве́рнуты (неадуш.)
прыве́рнутага (адуш.)		 прыве́рнутую прыве́рнутае прыве́рнутыя (неадуш.)
прыве́рнутых (адуш.)
Т. прыве́рнутым прыве́рнутай
прыве́рнутаю		 прыве́рнутым прыве́рнутымі
М. прыве́рнутым прыве́рнутай прыве́рнутым прыве́рнутых

Кароткая форма: прыве́рнута.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыве́рнуты

1. приворо́ченный;

2. приворо́ченный, привёрнутый;

3. приворожённый;

1-3 см. прывярну́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыве́рнуты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад прывярнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

привёрнутый

1. прыкру́чаны, мног. папрыкру́чваны;

2. прыве́рнуты;

3. прыве́рнуты; см. приверну́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

приворо́ченный

1. прыве́рнуты;

2. прыве́рнуты, падве́рнуты;

3. прыста́ны, прыча́лены;

4. прычарава́ны, прываро́жаны; см. привороти́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)