прыва́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыва́тны прыва́тная прыва́тнае прыва́тныя
Р. прыва́тнага прыва́тнай
прыва́тнае		 прыва́тнага прыва́тных
Д. прыва́тнаму прыва́тнай прыва́тнаму прыва́тным
В. прыва́тны (неадуш.)
прыва́тнага (адуш.)		 прыва́тную прыва́тнае прыва́тныя (неадуш.)
прыва́тных (адуш.)
Т. прыва́тным прыва́тнай
прыва́тнаю		 прыва́тным прыва́тнымі
М. прыва́тным прыва́тнай прыва́тным прыва́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дзяржа́ўна-прыва́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзяржа́ўна-прыва́тны дзяржа́ўна-прыва́тная дзяржа́ўна-прыва́тнае дзяржа́ўна-прыва́тныя
Р. дзяржа́ўна-прыва́тнага дзяржа́ўна-прыва́тнай
дзяржа́ўна-прыва́тнае		 дзяржа́ўна-прыва́тнага дзяржа́ўна-прыва́тных
Д. дзяржа́ўна-прыва́тнаму дзяржа́ўна-прыва́тнай дзяржа́ўна-прыва́тнаму дзяржа́ўна-прыва́тным
В. дзяржа́ўна-прыва́тны (неадуш.)
дзяржа́ўна-прыва́тнага (адуш.)		 дзяржа́ўна-прыва́тную дзяржа́ўна-прыва́тнае дзяржа́ўна-прыва́тныя (неадуш.)
дзяржа́ўна-прыва́тных (адуш.)
Т. дзяржа́ўна-прыва́тным дзяржа́ўна-прыва́тнай
дзяржа́ўна-прыва́тнаю		 дзяржа́ўна-прыва́тным дзяржа́ўна-прыва́тнымі
М. дзяржа́ўна-прыва́тным дзяржа́ўна-прыва́тнай дзяржа́ўна-прыва́тным дзяржа́ўна-прыва́тных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пасто́й, -ю, м.

Стаянка войск, ваенных на прыватных кватэрах.

Развесці салдат на п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

муніцыпаліза́цыя, -і, ж.

Перадача нерухомай уласнасці прыватных асоб у распараджэнне органаў мясцовага самакіравання.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дэду́кцыя, -і, ж.

Спосаб разважання ад агульных палажэнняў да прыватных вывадаў.

|| прым. дэдукты́ўны, -ая, -ае.

Д. метад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

казуі́стыка, -і, ДМ -тыцы, ж. (кніжн.).

1. Падвядзенне прыватных выпадкаў пад агульную догму як прыём сярэдневяковай схаластыкі і багаслоўя.

2. перан. Уменне адстойваць заблытаныя або фальшывыя палажэнні.

|| прым. казуісты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

муніцыпаліза́цыя, ‑і, ж.

Прымусовая перадача зямлі, маёмасці прыватных асоб у распараджэнне органаў гарадскога або сельскага самакіравання.

[Фр. municipalisation.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

баядэ́ра, ‑ы і баядэ́рка, ‑і; Р мн. ‑рак, ж.

Уст. Усходняя танцоўшчыца, якая ўдзельнічала ў рэлігійных цырымоніях, а таксама выступала ў рэстаранах, прыватных дамах і інш.

[Партуг. bailadeira — танцоўшчыца.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тугава́та,

1. Прысл. да тугаваты.

2. безас. у знач. вык. Пра цяжкасці ў чым‑н. Хлопцы жылі на прыватных кватэрах, настаўнікі да іх не заглядалі. Толькі з харчамі было тугавата. С. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Пахоў, паловы ’пахаванне нябожчыка’, ’пограб, склеп’ (Др.-Падб., Гарэц.; гродз., Яшк.; Нік. Очерки). З польск. pochów, pochowa ’тс’. Ашм. паховічы ’пахаванне’ (Сл. ПЗБ) і паловы (вышэй) утвораны паводле мадэлі бел. неафіцыйных, прыватных святаў (адведзіны, муровіны і інш.). Да ла- < прасл. po‑ і хавиць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)