Verbum

анлайнавы слоўнік

прывары́ць, -ару́, -а́рыш, -а́рыць; -а́раны; зак., што.

Прырабіць, зварваючы.

П. ручку да металічнага каўша.

|| незак. прыва́рваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. прыва́рка, -і, ДМ -рцы, ж. і прыва́рванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прывары́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прывары́ць сов., в разн. знач. привари́ть;

п. капу́сты — привари́ть щей;

п. пла́нку — привари́ть пла́нку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прывары́ць, ‑вару, ‑варыш, ‑варыць; зак., што.

1. і чаго. Разм. Зварыць яшчэ, у дадатак да ўжо зваранага. Прыварыць капусты.

2. Спец. Прымацаваць да чаго‑н. зваркай. Прыварыць адламаную частку трубы. Прыварыць ручку да металічнага каўша.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

привари́ть сов., в разн. знач. прывары́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыва́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прыварыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыва́раны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад прыварыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыва́раны в разн. знач. прива́ренный; см. прывары́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падвары́ць, -ару́, -а́рыш, -а́рыць; -а́раны; зак. (разм.).

1. чаго. Зварыць ці заварыць у дадатак да зваранага, заваранага раней.

П. бульбы.

П. кавы.

2. што. Зваркай прымацаваць; прыварыць.

П. планку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыва́рваць несов., в разн. знач. прива́ривать; см. прывары́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)