прыва́лены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыва́лены |
прыва́леная |
прыва́ленае |
прыва́леныя |
| Р. |
прыва́ленага |
прыва́ленай прыва́ленае |
прыва́ленага |
прыва́леных |
| Д. |
прыва́ленаму |
прыва́ленай |
прыва́ленаму |
прыва́леным |
| В. |
прыва́лены (неадуш.) прыва́ленага (адуш.) |
прыва́леную |
прыва́ленае |
прыва́леныя (неадуш.) прыва́леных (адуш.) |
| Т. |
прыва́леным |
прыва́ленай прыва́ленаю |
прыва́леным |
прыва́ленымі |
| М. |
прыва́леным |
прыва́ленай |
прыва́леным |
прыва́леных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прыва́лены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыва́лены |
прыва́леная |
прыва́ленае |
прыва́леныя |
| Р. |
прыва́ленага |
прыва́ленай прыва́ленае |
прыва́ленага |
прыва́леных |
| Д. |
прыва́ленаму |
прыва́ленай |
прыва́ленаму |
прыва́леным |
| В. |
прыва́лены (неадуш.) прыва́ленага (адуш.) |
прыва́леную |
прыва́ленае |
прыва́леныя (неадуш.) прыва́леных (адуш.) |
| Т. |
прыва́леным |
прыва́ленай прыва́ленаю |
прыва́леным |
прыва́ленымі |
| М. |
прыва́леным |
прыва́ленай |
прыва́леным |
прыва́леных |
Кароткая форма: прыва́лена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прыва́лены I прива́ленный
прыва́лены II (о сукне) слегка́ сва́лянный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыва́лены 1, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад прываліць (у 1 знач.).
прыва́лены 2, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад прываліць 2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)