прыва́га, -і, ДМ -ва́зе, ж. (спец.).

Колькасць вагі, якая прыбавілася.

Сярэднясутачная п. свіней.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыва́га

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. прыва́га
Р. прыва́гі
Д. прыва́зе
В. прыва́гу
Т. прыва́гай
прыва́гаю
М. прыва́зе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыва́га ж., спец. приве́с м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыва́га, ‑і, ДМ ‑вазе, ж.

Павелічэнне вагі (маладняку або жывёл, якія знаходзяцца на адкорме). Сярэднесутачная прывага свіней. □ За які месяц Заранчынага гаспадарання надоі павысіліся як не ў паўтара раза. Павялічылася і прывага маладняку. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)