прыва́б
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прыва́б |
прыва́бы |
| Р. |
прыва́бу |
прыва́баў |
| Д. |
прыва́бу |
прыва́бам |
| В. |
прыва́б |
прыва́бы |
| Т. |
прыва́бам |
прыва́бамі |
| М. |
прыва́бе |
прыва́бах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прыва́біць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыва́блю |
прыва́бім |
| 2-я ас. |
прыва́біш |
прыва́біце |
| 3-я ас. |
прыва́біць |
прыва́бяць |
| Прошлы час |
| м. |
прыва́біў |
прыва́білі |
| ж. |
прыва́біла |
| н. |
прыва́біла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыва́б |
прыва́бце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прыва́біўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)