прыбы́лы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыбы́лы |
прыбы́лая |
прыбы́лае |
прыбы́лыя |
| Р. |
прыбы́лага |
прыбы́лай
прыбы́лае |
прыбы́лага |
прыбы́лых |
| Д. |
прыбы́ламу |
прыбы́лай |
прыбы́ламу |
прыбы́лым |
| В. |
прыбы́лы (неадуш.)
прыбы́лага (адуш.) |
прыбы́лую |
прыбы́лае |
прыбы́лыя (неадуш.)
прыбы́лых (адуш.) |
| Т. |
прыбы́лым |
прыбы́лай
прыбы́лаю |
прыбы́лым |
прыбы́лымі |
| М. |
прыбы́лым |
прыбы́лай |
прыбы́лым |
прыбы́лых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прыбы́лы разг., см. прыбы́ўшы 1, 2
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прибы́вший
1. прич. які́ (што) прыбы́ў; які́ (што) прые́хаў; які́ (што) прыйшо́ў; які́ (што) прыба́віўся; см. прибы́ть;
2. прил. прыбы́ўшы;
3. сущ. прыбы́ўшы, -шага м., прыбы́лы, -лага м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)