прыбудо́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прыбудо́ўваю прыбудо́ўваем
2-я ас. прыбудо́ўваеш прыбудо́ўваеце
3-я ас. прыбудо́ўвае прыбудо́ўваюць
Прошлы час
м. прыбудо́ўваў прыбудо́ўвалі
ж. прыбудо́ўвала
н. прыбудо́ўвала
Загадны лад
2-я ас. прыбудо́ўвай прыбудо́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прыбудо́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыбудо́ўваць несов. пристра́ивать; см. прыбудава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыбудо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прыбудаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыбудава́ць, -ду́ю, -ду́еш, -ду́е; -ду́й; -дава́ны; зак., што.

Пабудаваць у дадатак да чаго-н.

П. трысцен да хаты.

|| незак. прыбудо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. прыбудо́ва, -ы, ж. і прыбудо́ўванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыбудо́ўвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да прыбудоўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыбудо́ўванне ср. пристра́ивание; см. прыбудо́ўваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыбудо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыбудоўваць — прыбудаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыбудо́ўвацца несов., страд. пристра́иваться; см. прыбудо́ўваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

приде́лывать несов.

1. прырабля́ць;

2. (пристраивать) прыбудо́ўваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пристра́ивать​I несов. (присоединять к постройке) прыбудо́ўваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)