прыбо́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыбо́йны прыбо́йная прыбо́йнае прыбо́йныя
Р. прыбо́йнага прыбо́йнай
прыбо́йнае		 прыбо́йнага прыбо́йных
Д. прыбо́йнаму прыбо́йнай прыбо́йнаму прыбо́йным
В. прыбо́йны (неадуш.)
прыбо́йнага (адуш.)		 прыбо́йную прыбо́йнае прыбо́йныя (неадуш.)
прыбо́йных (адуш.)
Т. прыбо́йным прыбо́йнай
прыбо́йнаю		 прыбо́йным прыбо́йнымі
М. прыбо́йным прыбо́йнай прыбо́йным прыбо́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыбо́йны прибо́йный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыбо́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да прыбою (у 1 знач.). Прыбойны шум.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыбо́й, -ю, м.

Марскія хвалі, якія б’юць у бераг.

Час прыбою.

|| прым. прыбо́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прибо́йный прыбо́йны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)