прыахво́чваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прыахво́чваю прыахво́чваем
2-я ас. прыахво́чваеш прыахво́чваеце
3-я ас. прыахво́чвае прыахво́чваюць
Прошлы час
м. прыахво́чваў прыахво́чвалі
ж. прыахво́чвала
н. прыахво́чвала
Загадны лад
2-я ас. прыахво́чвай прыахво́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прыахво́чваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыахво́чваць (да чаго) несов. приохо́чивать (к чему); см. прыахво́ціць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыахво́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прыахвоціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыахво́ціць, -о́чу, -о́ціш, -о́ціць; -о́чаны; зак., каго (што) і да чаго (разм.).

Выклікаць у каго-н. ахвоту да чаго-н.

П. дзяцей да чытання.

|| незак. прыахво́чваць, -аю, -аеш, -ае.

|| звар. прыахво́ціцца, -о́чуся, -о́цішся, -о́ціцца; незак. прыахво́чвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

приохо́чивать несов. прыахво́чваць, заахво́чваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыахво́чвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да прыахвоціцца.

2. Зал. да прыахвочваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыахво́чвацца (да чаго) несов., возвр., страд. приохо́чиваться (к чему); см. прыахво́ціцца, прыахво́чваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)