пру́жыць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пру́жу |
пру́жым |
| 2-я ас. |
пру́жыш |
пру́жыце |
| 3-я ас. |
пру́жыць |
пру́жаць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
пру́жыў |
пру́жылі |
| ж. |
пру́жыла |
| н. |
пру́жыла |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
пру́жачы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пру́жыць несов., обл. упру́жить
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
упру́жить несов., разг. пру́жыць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)