пружо́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пружо́к |
пружкі́ |
| Р. |
пружка́ |
пружко́ў |
| Д. |
пружку́ |
пружка́м |
| В. |
пружо́к |
пружкі́ |
| Т. |
пружко́м |
пружка́мі |
| М. |
пружку́ |
пружка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пружо́к, -жка́ м. кро́мка ж.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
покро́мка ж., обл. пруг, род. пру́га м., пружо́к, -жка́ м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)