Про́хар

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Про́хар Про́хары
Р. Про́хара Про́хараў
Д. Про́хару Про́харам
В. Про́хара Про́хараў
Т. Про́харам Про́харамі
М. Про́хару Про́харах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)