протя́жный праця́глы; праця́жны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

праця́глы

1. (во времени) продолжи́тельный, дли́тельный;

п. тэ́рмін — продолжи́тельный (дли́тельный) срок;

2. (в пространстве) протяжённый;

3. (медленный, тягучий) протя́жный;

п. крык — протя́жный крик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Праця́жны ’які гучыць павольна, цягуча, не адрывіста’ (ТСБМ), ’марудлівы’ (люб., Сл. ПЗБ). Рус. протя́жный ’павольны, цягучы’, укр. протя́жний ’працяглы’. Гл. папярэдняе слова.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

плач (род. пла́чу) м., в разн. знач. плач; (громкий, протяжный — ещё) рёв, вой

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)