простова́тый разг. прастава́ты; (ограниченный) абмежава́ны; (недалёкий) недалёкі; (глуповатый) дурнава́ты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дурнава́ты глупова́тый; простова́тый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прастава́ты простова́тый, немудрёный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прастакава́ты простова́тый; глупова́тый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

просто́й​I прил.;

1. в разн. знач. про́сты;

хими́чески просты́е тела́ спец. хімі́чна про́стыя це́лы;

проста́я зада́ча про́стая зада́ча;

просто́е пла́тье про́стая суке́нка;

просто́е обраще́ние с ке́м-л. про́стае абыхо́джанне з кім-не́будзь;

просто́й наро́д уст. про́сты наро́д;

просты́е чи́сла мат. про́стыя лі́кі;

2. (простоватый) разг. прастакава́ты, прастава́ты;

◊

просто́й сме́ртный про́сты сме́ртны;

просты́м гла́зом про́стым во́кам;

по той просто́й причи́не, что… па той про́стай прычы́не, што…

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)