про́стасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. про́стасць
Р. про́стасці
Д. про́стасці
В. про́стасць
Т. про́стасцю
М. про́стасці

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

про́стасць, ‑і, ж.

Разм. Тое, што і прастата. Гэты праект захапіў дзядзьку Марціна сваёю простасцю. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ро́вность

1. ро́ўнасць, -ці ж.; про́стасць, -ці ж.; гла́дкасць, -ці ж.;

2. ро́ўнасць, -ці ж.;

3. ме́рнасць, -ці ж.;

4. ро́ўнасць, -ці ж.; см. ро́вный;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)