просочи́ться сов., прям., перен. прасачы́цца; см. проса́чиваться.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прася́кнуць сов.

1. (чем-л.) пропита́ться;

2. перен. прони́кнуть, просочи́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прони́кнуть сов.

1. прані́кнуць; (пройти) прайсці́; (попасть) тра́піць, папа́сці; (просочиться) прасачы́цца; (пробраться) прабра́цца; (прокрасться) пракра́сціся;

2. перен. (распространиться, укрепиться) прані́кнуць, прася́кнуць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прасачы́цца сов., прям., перен. просочи́ться; прони́кнуть;

вада́ ~чы́лася — вода́ просочи́лась (прони́кла);

кроў ~чы́лася праз бінт — кровь просочи́лась сквозь бинт;

разве́дчыкі ~чы́ліся ў тыл во́рага — разве́дчики просочи́лись (прони́кли) в тыл врага́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)