прослы́ть сов. прасла́віцца як, стаць вядо́мым як;

прослы́ть чудако́м прасла́віцца (стаць вядо́мым) як дзіва́к.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прасла́віцца сов. просла́виться; (заслужить репутацию кого-л.) прослы́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́славіцца

1. сов., разг. просла́виться, прослы́ть;

2. книжн. вы́сказаться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)