просла́вить сов.

1. прасла́віць; усла́віць;

2. (опорочить) разг. знясла́віць, абнясла́віць, зга́ньбіць, зга́ніць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́славіць сов. просла́вить, воссла́вить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

усла́віць сов. просла́вить; воссла́вить; (в песнях, стихах — ещё) воспе́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прасла́віць сов. просла́вить;

паэ́т ~віў у ве́ршах свой наро́д — поэ́т просла́вил в стиха́х свой наро́д

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)