про́свірны гл. прасвірка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

про́свірны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. про́свірны про́свірная про́свірнае про́свірныя
Р. про́свірнага про́свірнай
про́свірнае		 про́свірнага про́свірных
Д. про́свірнаму про́свірнай про́свірнаму про́свірным
В. про́свірны про́свірную про́свірнае про́свірныя
Т. про́свірным про́свірнай
про́свірнаю		 про́свірным про́свірнымі
М. про́свірным про́свірнай про́свірным про́свірных

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прасві́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак і про́свіра, -ы, мн. про́свіры, -вір, ж.

Маленькая круглая прэсная булачка белага колеру, якая выкарыстоўваецца ў некаторых абрадах праваслаўнага набажэнства.

|| памянш. про́свірка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

|| прым. прасві́рны, -ая, -ае і про́свірны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)