прорыва́ть​II несов. (к проры́ть) прако́пваць; (рылом — о животных) прарыва́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прорыва́ть​I несов. (к прорва́ть)

1. (продырявливать) прарыва́ць, прадзіра́ць;

2. в др. знач. прарыва́ць; см. прорва́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прако́пваць несов. прока́пывать, прорыва́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пралу́пліваць несов., разг. прорыва́ть, продира́ть; см. пралупі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прадзіра́ць несов. прорыва́ть, продира́ть; (когтями или чем-л. острым) процара́пывать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прорыва́ние​II прако́пванне, -ння ср.; прарыва́нне, -ння ср.; см. прорыва́ть​II.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прарыва́ць I несов.

1. в разн. знач. прорыва́ть;

2. с.-х. проре́живать, продёргивать;

1, 2 см. прарва́ць 1, 2

прарыва́ць II несов. (рылом — о животных) прорыва́ть; см. прары́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прорыва́ться​II несов., возвр., страд. прако́пвацца; прарыва́цца; см. проры́ться​ 1, прорыва́ть​II.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пробода́ть​II несов., уст. прапо́рваць; (прорывать) прарыва́ць; (пробивать) прабіва́ць; (прокалывать) прако́лваць; (продырявливать) прадзіра́ўліваць; мед. прабада́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прорыва́ние​I

1. прарыва́нне, -ння ср., прадзіра́нне, -ння ср.;

2. прарыва́нне, -ння ср.; см. прорыва́ть​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)