прорва́ться

1. прарва́цца, мног. папрарыва́цца, прадра́цца, прадзе́рціся, мног. папрадзіра́цца;

руба́шка прорвала́сь кашу́ля прадра́лася (прадзе́рлася);

2. в др. знач. прарва́цца;

нары́в прорва́лся нары́ў прарва́ўся;

прорва́ться из вра́жеского окруже́ния воен. прарва́цца з варо́жага акружэ́ння;

го́лос его́ прорва́лся сквозь шум ве́тра го́лас яго́ прарва́ўся праз шум ве́тру.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прадра́цца сов.

1. прорва́ться, продра́ться;

2. (пробиться сквозь что-л.) продра́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пралупі́цца сов., разг.

1. прорва́ться, продра́ться;

2. (выбраться из скорлупы) проклю́нуться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папрадзіра́цца сов.

1. (о многом) прорва́ться; продра́ться;

2. (сквозь что-л. — о многих) продра́ться, проби́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прарва́цца сов., в разн. знач. прорва́ться;

мяшо́к ~ва́ўся — мешо́к прорва́лся;

нары́ў ~ва́ўся — нары́в прорва́лся;

п. з варо́жага акружэ́нняпрорва́ться из вра́жеского окруже́ния;

го́лас яго́а́ўся праз шум ве́тру — го́лос его́ прорва́лся сквозь шум ве́тра

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)