прорва́ться
1. прарва́цца, мног. папрарыва́цца, прадра́цца, прадзе́рціся, мног. папрадзіра́цца;
руба́шка прорвала́сь кашу́ля прадра́лася (прадзе́рлася);
2. в др. знач. прарва́цца;
нары́в прорва́лся нары́ў прарва́ўся;
прорва́ться из вра́жеского окруже́ния воен. прарва́цца з варо́жага акружэ́ння;
го́лос его́ прорва́лся сквозь шум ве́тра го́лас яго́ прарва́ўся праз шум ве́тру.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прадра́цца сов.
1. прорва́ться, продра́ться;
2. (пробиться сквозь что-л.) продра́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пралупі́цца сов., разг.
1. прорва́ться, продра́ться;
2. (выбраться из скорлупы) проклю́нуться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
папрадзіра́цца сов.
1. (о многом) прорва́ться; продра́ться;
2. (сквозь что-л. — о многих) продра́ться, проби́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прарва́цца сов., в разн. знач. прорва́ться;
мяшо́к ~ва́ўся — мешо́к прорва́лся;
нары́ў ~ва́ўся — нары́в прорва́лся;
п. з варо́жага акружэ́ння — прорва́ться из вра́жеского окруже́ния;
го́лас яго́ ~ва́ўся праз шум ве́тру — го́лос его́ прорва́лся сквозь шум ве́тра
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)