пропаха́ть сов.

1. праара́ць; (вспахать) узара́ць;

2. (о пропашных культурах) абагна́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

праара́ць сов., в разн. знач. пропаха́ть;

п. разо́ру — пропаха́ть бо́розду́;

п. да абе́ду — пропаха́ть до обе́да

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пропа́ханный

1. праара́ны; узара́ны;

2. абагна́ны; см. пропаха́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наабганя́ць сов. (во множестве) пропаха́ть, оку́чить; опаха́ть; см. абагна́ць 5

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Прапашны́ ’які сеецца радамі з шырокімі міжраддзямі для апрацоўкі’ (ТСБМ). З рус. пропашно́й ’тс’ < пропахать < пахать ’араць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пропа́хивать​I несов. (к пропаха́ть)

1. право́рваць; (вспахивать) узо́рваць;

2. (о пропашных культурах) абганя́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)