проню́хать сов., разг. праню́хаць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

праню́хаць сов., разг. проню́хать;

п. навіну́ — проню́хать но́вость

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зню́хаць сов., разг.

1. (о человеке) улови́ть за́пах; (о собаке) учу́ять;

2. перен., пренебр. проню́хать, прове́дать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)