проко́л м.

1. (действие) прако́л, -лу м., прако́лванне, -ння ср.;

2. (отверстие) прако́л, -лу м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прако́лванне ср. прока́лывание, проко́л м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

проколо́ться сов. (получить прокол), разг. пракало́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прако́л, -лу м., в разн. знач. проко́л

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)