проки́нуть сов., в разн. знач. пракі́нуць, мног. папракіда́ць, папракі́дваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пракі́нуць сов.

1. (сквозь что-л.) пробро́сить, проки́нуть;

п. вяро́ўку памі́ж суко́ў — пробро́сить (проки́нуть) верёвку ме́жду су́чьев;

2. в др. знач. пробро́сить; промахну́ться;

п. мячспорт. пробро́сить мяч;

п. ка́рту — пробро́сить ка́рту

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)