прогры́зть сов.

1. (продырявить, грызя) прагры́зці, мног. папрагрыза́ць;

2. (грызть в течение какого-л. времени) прагры́зці; (семечки, орехи) пралуза́ць, пралу́шчыць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папрагрыза́ць сов. (о многом) прогры́зть, прое́сть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прокуси́ть сов. (насквозь прогрызть) пракусі́ць, мног. папраку́сваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папрато́чваць сов. (о многом) проточи́ть, прое́сть; прогры́зть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прагры́зці сов.

1. (сделать дыру) прогры́зть, прое́сть; проглода́ть;

пацу́к ~з падло́гу — кры́са прогры́зла пол;

2. (нек-рое время) прогры́зть, прое́сть; проглода́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)