прогре́сс прагрэ́с, -су м.;
прогре́сс во всех областя́х нау́ки и те́хники прагрэ́с ва ўсіх галіна́х наву́кі і тэ́хнікі;
идти́ по пути́ прогре́сса ісці́ па шляху́ прагрэ́су;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прагрэ́с, -су м. прогре́сс;
п. ва ўсіх галіна́х наву́кі і тэ́хнікі — прогре́сс во всех областя́х нау́ки и те́хники;
ісці́ па шляху́ ~су — идти́ по пути́ прогре́сса
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Прагрэ́с ’рух наперад, пераход на больш высокую ступень развіцця’ (ТСБМ). Запазычанне XIX ст. (Гіст. лекс., 250) з рус. прогре́сс ’тс’ (Крукоўскі, Уплыў, 97), дзе праз польск. progress або ням. Progress < лац. progressus ’поспех’ (Фасмер, 3, 372).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)