провожа́ть несов., в разн. знач. право́дзіць; (отправлять) выпраўля́ць;

провожа́ть до кали́тки право́дзіць да ве́снічак;

провожа́ть сы́на на фронт право́дзіць (выпраўля́ць) сы́на на фронт;

провожа́ть по́езд глаза́ми право́дзіць цягні́к вача́мі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

провожа́ние ср. право́дзіны, -дзін ед. нет; см. провожа́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

проводи́ть​II сов., в разн. знач. праве́сці; (отправить) вы́правіць; см. провожа́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Праважа́ты ’той, хто суправаджае каго-небудзь з мэтай аховы ці паказвае дарогу’, ’той, хто праводзіць на поезд, самалёт і пад.’ (ТСБМ). Новае запазычанне з рус. провожа́тый ’тс’ < провожа́ть ’праводзіць’; параўн. адаптаванае провожа́тор ’суправаджальнік’, паралельнае да провода́тор ’павадыр’ (ТС).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

право́дзіць несов.

1. в разн. знач. проводи́ть; (совершать — ещё) производи́ть;

2. (прощаясь, идти вместе) провожа́ть;

1, 2 см. праве́сці;

3. (лошадь) прова́живать, проха́живать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выпраўля́ць I несов. исправля́ть, выправля́ть; см. вы́правіць I

выпраўля́ць II несов.

1. (в дорогу) отправля́ть; провожа́ть; снаряжа́ть;

2. (из дому) отправля́ть, высыла́ть;

3. посыла́ть (за чем-л.), наряжа́ть (за чем-л.) 1-3 см. вы́правіць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)