провожа́тый павады́р, -ра́ м.; (проводник) правадні́к, -ка́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Праважа́ты ’той, хто суправаджае каго-небудзь з мэтай аховы ці паказвае дарогу’, ’той, хто праводзіць на поезд, самалёт і пад.’ (ТСБМ). Новае запазычанне з рус. провожа́тый ’тс’ < провожа́ть ’праводзіць’; параўн. адаптаванае провожа́тор ’суправаджальнік’, паралельнае да провода́тор ’павадыр’ (ТС).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

правадні́к I, -ка́ м. проводни́к; (для охраны или указания пути — ещё) провожа́тый;

п. ваго́на — проводни́к ваго́на;

п. экспеды́цыі — проводни́к (провожа́тый) экспеди́ции

правадні́к II, -ка́ м., прям., перен. проводни́к;

п. электры́чнасці — проводни́к электри́чества;

тэа́тр — п. культу́ры — теа́тр — проводни́к культу́ры

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)