проверну́ть сов.

1. в разн. знач. пракруці́ць, мног. папракру́чваць;

проверну́ть ды́рку пракруці́ць дзі́рку;

проверну́ть мя́со пракруці́ць мя́са;

2. (быстро сделать что-л.) перен., прост. правярну́ць;

проверну́ть де́ло правярну́ць спра́ву;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напракру́чваць сов. (во множестве) просверли́ть, проверну́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папракру́чваць сов. (о многом) проверну́ть, просверли́ть, пробура́вить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

провёрнутый

1. пракру́чаны, мног. папракру́чваны;

2. праве́рнуты; см. проверну́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

правярну́ць сов., прост. (быстро сделать что-л.) проверну́ть, провороти́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пракруці́ць сов.

1. проверну́ть, просверли́ть, пробура́вить;

2. прокрути́ть;

п. магнітафо́нную сту́жку — прокрути́ть магнитофо́нную ле́нту;

3. (нек-рое время) проверте́ть, прокрути́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)