пробо́йный прабо́йны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прабо́йны пробо́йный;

~нае ко́льца — пробо́йное кольцо́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Прабі́тнік ’непаседа’ (Інстр.), прабітны ’пранырлівы’ (Мат. Гом.). Да прабіць. Параўн. таксама разбітым (гл.), рус. пробойный ’пранырлівы’, чэш. probity ’пранырлівы, пракуда; махляр’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)