пробива́ться

1. в разн. знач. прабіва́цца; (о волосах — ещё) высяда́ць; (о растениях — ещё) узыхо́дзіць;

2. (преодолевать нужду) разг. перабіва́цца; см. проби́ться;

3. страд. прабіва́цца; праканапа́чвацца; см. пробива́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

высяда́ць несов., разг. пробива́ться;

ву́сы ~да́юць — усы́ пробива́ются

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прайма́цца несов.

1. пропи́тываться;

2. преисполня́ться;

1, 2 см. праня́цца;

3. страд. прони́зываться, пробива́ться; см. прайма́ць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прабіва́цца несов.

1. в разн. знач. пробива́ться; (проделываться — об отверстии — ещё) прола́мываться, продыря́вливаться;

2. (наткнувшись на колючее, получать повреждение) напа́рываться; нака́лываться;

1, 2 см. прабі́цца;

3. страд. пробива́ться; прола́мываться, продыря́вливаться; нака́лываться, проса́живаться; прока́лываться, протыка́ться, пронза́ться; см. прабіва́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прадзіра́цца несов.

1. прорыва́ться, продира́ться;

2. (пробиваться сквозь что-л.) продира́ться;

3. страд. прорыва́ться; продира́ться; процара́пываться; см. прадзіра́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прараста́ць несов.

1. (давать росток) прораста́ть;

2. (сквозь что-л.) прораста́ть, пробива́ться;

1, 2 см. прарасці́1, 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прореза́ться несов.

1. в разн. знач. прараза́цца, прарэ́звацца;

2. (пробиваться, проникать, проходить сквозь что-л.) разг. прабіва́цца;

3. страд. прараза́цца, прарэ́звацца; прабіва́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дабіва́цца несов.

1. добива́ться; (да чаго) пробива́ться (к чему); см. дабі́цца;

2. страд. добива́ться; прика́нчиваться; докола́чиваться; ока́нчиваться; зака́нчиваться; см. дабіва́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выбіва́цца несов.

1. в разн. знач. выбива́ться; см. вы́біцца 1;

2. страд. выбива́ться; вышиба́ться; выкола́чиваться; вычека́ниваться; пробива́ться; выноси́ться; см. выбіва́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ломи́ть несов.

1. лама́ць;

2. (валить толпой) разг. пе́рці, валі́ць; (пробиваться) бі́цца, прабіва́цца;

3. безл. лама́ць;

у него́ ло́мит ру́ку у яго́ ло́міць руку́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)