причита́ть несов. галасі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

галасі́ць несов. причита́ть; голоси́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

причи́тывать несов., разг., см. причита́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыка́зваць несов.

1. пригова́ривать;

б’е і ~вае — бьёт и пригова́ривает;

2. причита́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Прычыта́ць, прычы́тваць ’плакаць (па нябожчыку), прыгаворваючы словы жальбы’ (Нас., ТСБМ, ДАБМ), прычы́тываць ’галасіць’ (рэч., Мат. Гом.). Укр. причита́ти, причи́тувати ’тс’, рус. причита́ть ’тс’. Да чытаць (гл.). Усходнеславянская сематычная інавацыя. Паводле ЕСУМ (4, 584), украінскае слова запазычана з рускай (царкоўнаславянскай).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)