прихо́д​I (действие) прыхо́д, -ду м.;

прихо́д к вла́сти прыхо́д да ўла́ды;

прихо́д по́езда прыхо́д цягніка́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прихо́д​III прыхо́д, -ду м.;

прихо́д и расхо́д бухг. прыхо́д і расхо́д.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прихо́д​II м., церк. прыхо́д, -да м., пара́фія, -фіі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пара́фія ж., церк. прихо́д м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыхо́д I, -ду м., в разн. знач. прихо́д; (поезда, парохода — ещё) прибы́тие ср.;

п. по́езда — прихо́д (прибы́тие) по́езда;

п. да ўла́ды — прихо́д к вла́сти

прыхо́д II, -ду м., бухг. прихо́д;

п. і расхо́д — прихо́д и расхо́д

прыхо́д III м., церк. прихо́д;

ён не тутэ́йшага ~да — он не зде́шнего прихо́да;

◊ які́ поп, такі́ і п. — уст., погов. како́в поп, тако́в и прихо́д

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Прыхо́д ’парафія; ніжэйшая царкоўная арганізацыя ў хрысціянскай царкве; мясцовасць, дзе жывуць члены гэтай арганізацыі’ (ТСБМ, Др.-Падб., Бяльк., Мат. Гом.; лях., Сл. ПЗБ), ’збор людзей на рэлігійнае свята’ (ПСл), пріхо́джынік ’прыхаджанін, парафіянін’ (Бяльк.). Рус. прихо́д ’царкоўны прыход’, укр. прихо́д ’парафія’. Аддзеяслоўны назоўнік з нулявой суфіксацыяй ад прыходзіць < хадзіць (гл.). Як мяркуе Фасмер (3, 368), першаснае значэнне — ’сход для выбараў старасты’. Паводле ЕСУМ (4, 582), запазычана з рускай мовы, што нельга выключыць і для беларускага слова.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

поп​I разг. поп, род. папа́ м.;

◊

како́в поп, тако́в и прихо́д погов., уст. яка́я ра́да, така́я і грама́да.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прише́ствие ср., книжн. прышэ́сце, -ця ср.; пры́йсце, -ця ср.; (приход) прыхо́д, -ду м.; (появление) з’яўле́нне, -ння ср., паяўле́нне, -ння ср.;

◊

второ́е прише́ствие друго́е прышэ́сце.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

поп I (род. папа́) м. поп;

◊ шалёны п. хрысці́ў — шально́й поп крести́л;

які́ п., такі́ і прыхо́д (така́я і пара́фія) — посл. како́в поп, тако́в и прихо́д;

не п. — не ўбіра́йся ў ры́зу — посл. не поп — не наряжа́йся в ри́зу;

п. саграшы́ў, а дзяка́ ве́шаюць — погов. с больно́й головы́ на здоро́вую;

п. сваё, а чорт сваё — погов. поп своё, а чёрт своё

поп II: на папа́ (паста́віць, стаць) на попа́ (поста́вить, стать)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)