пристегну́ть сов.

1. (застегнуть) прышпілі́ць;

2. перен. прыблы́таць, прыцягну́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прышпілі́ць сов.

1. пришпили́ть, приколо́ть, наколо́ть;

п. кве́ткі на суке́нку — приколо́ть (пришпили́ть) цветы́ на пла́тье;

2. пристегну́ть;

п. каўне́рык да кашу́лі — пристегну́ть воротничо́к к руба́шке;

3. перен., разг. (присоединить) пристегну́ть;

п. да апавяда́ння непатрэ́бныя падрабя́знасці — пристегну́ть к расска́зу нену́жные подро́бности;

п. мяну́шку — пристегну́ть кли́чку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подстегну́ть​II сов. (пристегнуть снизу) падшпілі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папрышпі́льваць сов. (о многом) пришпи́лить, приколо́ть, наколо́ть; пристегну́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пристёгивать​II несов. (к пристегну́ть)

1. (застёгивать) прышпі́льваць;

2. перен. прыблы́тваць, прыця́гваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Прысця́жка ’ворчык, прыпрэжка’ (Нас.; міёр., Жыв. НС), прысцяжня́к ’прыпрэжаны конь’ (Мат. Гом.), прісьціжнэ́й ’прыпрэжаны (пра каня)’ (Мат. Маг.). Арэал слова, пагранічны з рускай і ўкраінскай тэрыторыяй, сведчыць пра пранікненне з рус. пристя́жка ці ўкр. пристя́жка ’прыпрэжка’, якія ад пристегнуть (гл. Фасмер, 3, 366).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

падшпілі́ць сов.

1. (шпилькой, булавкой) подколо́ть, подшпи́лить;

2. (при помощи пуговиц, пряжек, крючков и т.п.) подстегну́ть, пристегну́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прихлестну́ть сов., разг.

1. (волной) прыбі́ць;

2. (пристегнуть ремнём) прыхапі́ць, прывяза́ць;

3. однокр. (к прихлёстывать) хво́снуць, сцебану́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)