припая́ть сов.

1. (приделать, прикрепить посредством пайки) прыпая́ць, мног. папрыпа́йваць, уст. прылітава́ць;

2. перен., прост. (употребляется с оттенком усиления в значении: дать, назначить, определить какое-л. наказание) прыпая́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папрыпа́йваць сов. (о многом) припая́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыпая́ць сов., прям., перен. припая́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

припа́ивать несов. прыпа́йваць, уст. прыліто́ўваць; см. припая́ть​ 1;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)