припа́сть сов.
1. (приникнуть) прыпа́сці; (прижаться) прытулі́цца, мног. папрыту́львацца; см. припада́ть 1;
2. разг., уст. (появиться, проявиться с силой) напа́сці, з’яві́цца, паяві́цца;
припа́ла охо́та напа́ла (з’яві́лася, паяві́лася) ахво́та.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прини́кнуть сов.
1. (припасть) прыпа́сці; (прижаться) прытулі́цца, мног. папрыту́львацца;
2. перен., разг. (притихнуть, притаиться) затаі́цца, прытаі́цца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
папрыту́львацца сов. (да каго, чаго) (о многих) прижа́ться (к кому, чему), прильну́ть (к кому, чему), прини́кнуть (к кому, чему), припа́сть (к кому, чему), прислони́ться (к чему)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыпа́сці сов.
1. (да каго, чаго) припа́сть (к кому, чему); (плотно, вплотную) прини́кнуть (к кому, чему), прильну́ть (к кому, чему);
п. да ма́тчыных грудзе́й — припа́сть (прини́кнуть, прильну́ть) к матери́нской груди́;
п. лбом да хало́днай шы́бы — прини́кнуть (прильну́ть) лбом к холо́дному стеклу́;
2. (на што) (произойти в одно время с чем-л.) прийти́сь (на что), совпа́сть (с чем);
свя́та ~па́ла на панядзе́лак — пра́здник пришёлся на понеде́льник;
3. вы́пасть (на до́лю), прийти́сь, доста́ться;
мне ~па́ла спатка́цца з ця́жкім го́рам — мне вы́пало (на до́лю) встре́титься с тяжёлым го́рем;
яму́ ~па́ла е́хаць — ему́ вы́пало е́хать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыхіну́цца сов.
1. (да каго, чаго) прижа́ться (к кому, чему), припа́сть (к кому, чему); (да чаго) прислони́ться (к чему);
2. (да каго) почу́вствовать расположе́ние (привя́занность) (к кому);
3. (да чаго) разг. дру́жно взя́ться (за что);
усе́ дру́жна ~ну́ліся да рабо́ты — все дру́жно взяли́сь за рабо́ту
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыхілі́цца сов.
1. пригну́ться, приклони́ться;
кве́ткі ~лі́ліся да до́лу — цветы́ пригну́лись (приклони́лись) к земле́;
2. (да чаго) прислони́ться (к чему);
п. да дрэ́ва — прислони́ться к де́реву;
3. (да каго, чаго) прижа́ться (к кому, чему), припа́сть (к кому, чему), прильну́ть (к кому, чему);
дзяўчы́нка ~лі́лася да сястры́ — де́вочка прижа́лась (припа́ла, прильну́ла) к сестре́;
4. (да каго) почу́вствовать расположе́ние (к кому)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прытулі́цца сов.
1. (да каго, чаго) прижа́ться (к кому, чему), прильну́ть (к кому, чему), прини́кнуть (к кому, чему), припа́сть (к кому, чему); прислони́ться (к чему);
дзяўчы́нка ~лі́лася да ма́ці — де́вочка прижа́лась (прильну́ла) к ма́тери;
п. да сцяны́ — прислони́ться к стене́;
2. прям., перен. приюти́ться;
ла́стаўка ~лі́лася пад страхо́й — ла́сточка приюти́лась под кры́шей;
ля ракі́ ~лася мале́нькая ха́тка — у реки́ приюти́лась ма́ленькая избу́шка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)