прилага́ть несов.

1. (добавлять, присоединять) дадава́ць; прыклада́ць, прыкла́дваць;

2. (применять) дастасо́ўваць, дапасо́ўваць;

◊

при сём прилага́ю канц. да гэ́тага дадаю́; см. приложи́ть​ 2, 3;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прилага́ться страд.

1. дадава́цца; прыклада́цца, прыкла́двацца;

2. дастасо́ўвацца, дапасо́ўвацца; см. прилага́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыклада́ць несов.

1. прикла́дывать;

2. (присоединять) прилага́ть;

3. (направлять на что-л., применять) прилага́ть;

4. прида́вливать, прижима́ть;

5. разг. прибавля́ть, привира́ть;

1-5 см. прылажы́ць, прыкла́сці;

◊ хоць да ра́ны ~да́й — как шёлковый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дастасо́ўваць (да чаго) несов. применя́ть (к чему); (теорию и т.п. — ещё) прилага́ть (к чему); см. дастасава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

применя́ть несов.

1. (прилагать) прымяня́ць; (употреблять) ужыва́ць; (использовать) выкарысто́ўваць, скарысто́ўваць;

2. (приспособлять) прыстасо́ўваць; см. примени́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дадава́ць несов.

1. (давать недостающее) додава́ть;

2. мат. прибавля́ть;

3. (говорить или писать в дополнение к чему-л.) добавля́ть, прибавля́ть;

4. (присоединять) прилага́ть;

да гэ́тага дадаю́ — канц. при сём прилага́ю;

1-4 см. дада́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

приобща́ть несов.

1. прылуча́ць, далуча́ць (да чаго), уключа́ць (у што);

приобща́ть к культу́ре прылуча́ць (далуча́ць) да культу́ры;

приобща́ть к обще́ственной жи́зни уключа́ць у грама́дскае жыццё;

2. (прилагать) прыклада́ць;

3. церк. прычашча́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сопровожда́ть несов.

1. суправаджа́ць;

сопровожда́ть аресто́ванных суправаджа́ць арыштава́ных;

2. перен. (сопутствовать) адбыва́цца (пры чым), адбыва́цца адначасо́ва (з чым), ісці́ (адбыва́цца) по́руч (з чым), суправаджа́ць (што), спадаро́жнічаць (чаму);

происше́ствие сопровожда́ли сле́дующие обстоя́тельства здарэ́нне адбыва́лася пры насту́пных акалі́чнасцях;

успе́х сопровожда́ет все конце́рты хо́ра по́спехам карыста́юцца ўсе канцэ́рты хо́ру;

3. (прилагать) офиц. дадава́ць, далуча́ць (да чаго);

заявле́ние необходи́мо сопровожда́ть соотве́тствующими докуме́нтами да зая́вы неабхо́дна дадава́ць (далуча́ць) адпаве́дныя дакуме́нты;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)