при́знанный

1. прич., прил. прызна́ны;

2. прич. (узнанный, опознанный) разг. пазна́ны; см. призна́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

збракава́ны забрако́ванный, при́знанный него́дным

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прызна́ны

1. прич., в разн. знач. при́знанный; см. прызна́ць;

2. в знач. прил. при́знанный;

п. аўтарытэ́т — при́знанный авторите́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазна́ны

1. у́знанный, при́знанный; опо́знанный;

2. филос. по́знанный;

3. по́знанный, испы́танный, изве́данный;

4. по́знанный, у́знанный;

1-4 см. пазна́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)