приживи́ть сов. прыжыві́ць; (прирастить) прырасці́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыжыві́ць сов. приживи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прырасці́ць сов. прирасти́ть; приживи́ть;

п. галі́нку — прирасти́ть (приживи́ть) ве́точку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прижи́вка ж., разг., приживле́ние ср.

1. (действие) прыжыўле́нне, -ння ср.; прыро́шчванне, -ння ср.; см. приживи́ть;

2. (состояние) прыжыва́нне, -ння ср.; прыраста́нне, -ння ср.; зраста́нне, -ння ср.; см. приживи́ться;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)