прижива́ться несов.

1. прыжыва́цца; (осваиваться) асво́йвацца; (привыкать) прывыка́ць;

2. (о растениях) прыжыва́ць, прыжыва́цца; (приниматься) прыма́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыжыва́цца несов.

1. прижива́ться;

2. (о растениях) прижива́ться; принима́ться; (прирастать) приживля́ться;

3. перен. привива́ться, закрепля́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыжыва́ць несов.

1. прижива́ть;

2. (о растениях) прижива́ться, принима́ться; (прирастать) приживля́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыма́цца несов.

1. (о растениях) принима́ться, прижива́ться; (при прививке) привива́ться;

2. страд. принима́ться; убира́ться; см. прыма́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прызвыча́йвацца (да каго, чаго і з інф.) несов.

1. (приобретать привычку) привыка́ть (к кому, чему и с инф.), приуча́ться (к чему и с инф.); см. прызвыча́іцца 1;

2. привыка́ть (к кому, чему), свыка́ться (с кем, чем);

3. (на новом месте, в новой среде) осва́иваться, прижива́ться;

4. страд. приуча́ться; см. прызвыча́йваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прывыка́ць (да каго, чаго и с инф.) несов.

1. (приобретать привычку) привыка́ть (к кому, чему и с инф.);

2. привыка́ть (к кому, чему), свыка́ться (с кем, чем); (в новом месте, в новой среде — ещё) осва́иваться, прижива́ться;

3. привя́зываться (к кому, чему); привыка́ть (к кому, чему);

1-3 см. прывы́кнуць;

не п. — (каму) не привыка́ть (кому)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)